Franse Literatuur
Ookal zijn de Fransen van gemixte oorsprong doordat ze van Keltische, Germaanse en Romaanse afkomst zijn, is het toch het Romaanse wat het meest telt. De Franse taal zelf is eigenlijk een moderne vorm van Latijns. De Latijnse genie, zoals het vaak genoemd is, blijft over de ontwikkelijk van de Franse cultuur hangen en beslist het lot. Het heeft de Franse mensen hun liefde voor orde, duidelijkheid en redelijkheid en hun instinctieve vermijding van uitersten toegekend-- de kwaliteiten die het opvallendst in hun literatuur zijn. In alle artistieke kwesties zijn de Fransen essentieel conservatief, ondanks het feit dat zij dikwijls initiatiefnemers van nieuwe bewegingen geweest zijn.
De Fransen hebben ideën en esthetische onderwerpen altijd serieus genomen. Hun literatuur is hierdoor het beste voor het leren van literaire bewegingen. Om deze reden, en vanwege de lange vermaarde geschiedenis en de invloed op andere literatuur, neemt Franse literatuur als het ware een centrale positie in.
De Fransen hebben zichzelf enkele keren beschreven als een heersers van de esprit gaulois--de gallische geest, daarmee bedoelde ze een lichthartige vrolijkheid, een neiging to bespotten, en de weigering om het leven of mannen te serieus te nemen. Deze gallische geest kan inderdaad gevonden worden in de Franse literatuur. Desondanks is er een essentiële vastberadenheid in het Franse vooruitzicht die buitenlanders herhaaldelijk neigen te overzien. In werkelijkheid tonen de meeste geweldige Franse schrijvers deze zogenaamde Gallische geest niet.
Het is onmogelijk om in zo'n korte schets als dit, zo een rijke literatuur, gerechtigheid te geven. Vele belangrijke namen zullen weggelaten moeten worden. Voor de meeste buitenlanders, voornamelijk de Engels sprekenden, is de Frans proza met zijn helderheid, vlugheid en gratie, waarschijnlijk superieur voor Franse poëzie. De Fransen zelf zullen wat mening betreft sterk afwijken van zo een oordeel. Hun poëzie, beweren zij, heeft een intonatie die een buitenstaander niet voldoende kan bevatten; het heeft alle gevoeligheid waardoor Franse proza terecht beroemd is geworden; en indien de poëzie naar de buitenlanders retorisch is, is dat in overeenstemming met Franse traditie en is aanvaardbaar naar Franse smaak.